Op 7 mei was het zover: het langverwachte Randolph Fellowship kamp ging weer van start. Toen ik die maandagochtend de vrolijke gezichten van de leerlingen van het Montessori Lyceum Oostpoort ontmoette op het kampterrein in Vierhouten, voelde ik direct dat dit een aantal dagen vol plezier en avontuur zou worden. De energie was aanstekelijk en de goede sfeer tussen de kinderen en ons, de begeleiders, zette de toon voor de rest van de week.
Als student en begeleider genoot ik enorm van de dynamiek binnen de groep. Het was bijzonder om te zien hoe de kinderen, afkomstig uit alle hoeken van de wereld, ons leerden over hun diverse achtergronden en culturen.
We trapten de week lekker af met een Olympische dag, waarbij de teams niet alleen op sportief gebied, maar ook in creativiteit de competitie met elkaar aangingen. Elk team ontwierp een eigen vlag en bedacht een teamnaam die hun identiteit weerspiegelde. De zelfbedachte yells waren het startschot voor gezonde competitie in de komende dagen.
De avonden waren gevuld met veel geklets, gezellige diners en swingende disco's, waarbij we alle remmen even loslieten. Het was fantastisch om iedereen zo te zien genieten en meedoen. En ja, nieuwe vriendschappen bloeiden op en zorgden voor nog meer plezier.
Het was af en toe best moeilijk om alle kinderen te betrekken in alles, maar aan het eind van de dag zagen we gelukkig alleen maar lachende gezichten.
Ik ben een van de kinderen maanden later nog tegengekomen in Amsterdam. Hij zag me, en kwam meteen naar me toe gesneld om te vertellen dat hij en zijn klasgenoten zo had genoten van het kamp in Vierhouten. Dat was natuurlijk erg fijn om te horen. Ik heb onwijs genoten.
Liefs, Douwe Groen
